Aleksandar Fatić: Filozofska praksa kao način filozofskog života

Aleksandar Fatić u tekstu objašnjava šta se podrazumeva pod „filozofskom praksom". Naime, pokret filozofskih praktičara započeo je osamdesetih godina prošlog veka tako što je jedna grupa filozofa, prvo u Americi, a potom i u Evropi, ili napustila svoje katedre na univerzitetima i otvorila filozofska savetovališta, ili uvela primenjenu filozofiju ove vrste kao paralelnu aktivnost sa akademskim radom. Nemački profesor filozofije Gerd Ahenbah napustio je mesto na univerzitetu i otvorio savetovalište, a potom i školu filozofske prakse koja postoji i danas. U Americi, Lu Marinof i Ran Lahav bili su među prvim liderima pokreta filozofskih praktičara i osnivači prve međunarodne konferencije filozofskih praktičara na Univerzitetu Britanske Kolumbije, 1994. godine. Od tada do danas održano je 13 velikih međunarodnih konferencija, a dvadesetogodišnjica ovog sve većeg pokreta proslavljena je konferencijom koja je nedavno održana u Beogradu.

Inače, pokret filozofskih praktičara razvija se danas kroz nacionalna udruženja. Osnovne oblasti rada filozofskih praktičara su individualno i grupno savetovanje, održavanje takozvanih „filo-kafea" (filozofskih diskusija o ključnim životnim pitanjima u neformalnoj atmosferi kafea), konsultantski rad za institucije i korporacije na razvijanju korporativne i institucionalne etike, izradi etičkih pravilnika, unapređivnju rada kolektiva, uključujući i takozvane „standarde dobre prakse", objašnjava Fatić. Najuticajnije savremeno udruženje u oblasti filozofske prakse je Američko udruženje filozofskih praktičara, kojim rukovodi verovatno najpoznatiji svetski filozofski praktičar, Lu Marinof (jedan od učesnika beogradske konferencije) koji je i autor bestselera pod naslovom Platon a ne Prozak, preveden na više od 50 svetskih jezika, uključujući i srpski.

Urednica Olivera Nušić.