Molerova ulica, omalana tabla

Kada pogledate jednu tablu u centru Beograda prvo pomislite: Ovaj moler nije dobro uradio svoj posao. Za razliku od njega, Moler, po kome ulica nosi ime, ne samo da je bio hrabri ustanički vojvoda Prvog i Drugog srpskog ustanka, već je bio i veliki slikar.

„Petar Nikolajević ne samo što je tu komandovao ustaničkim snagama nego je istovremeno sa svojim sinovcima koji su nasledili taj slikarski dar od njega oslikao Karađorđevu crkvu u Topoli. Čak ga je i ustanička 1804. godina zatkela kako šara dvore Kučuk Alije“, rekao je Nebojša Damnjanović, savetnik u Istorijskom muzeju Srbije.

Moler je važio i za jednog od najpismenijih među ustanicima.

„Govorio je Crni Đorđe vođa ustanka: 'Kojekude, ko mi natpiše Molera i nadgovori Čupića daću mu sve što hoće'“, istakao je Damnjanović.

Na početku i kraju vijugave ulice stoje table na kojima piše ko je Moler. Ipak, ni stanovnici, a ni prolaznici ne znaju mnogo o njemu. Najčešće misle da je reč o nekome ko se zaista bavi molerajem.

Ulica nosi ovaj naziv iz 1896. godine i poput Knez Mihailove, Kneza Miloša i Karađorđeve nije ga menjala, čak ni u vreme velikih istorijskih previranja.

O istorijskom značaju poznate beogradske ulice svedoče i stanovnici i događaji.

U Molerovoj ulici u broju 88 živeo je i radio veliki srpski kompozitor Stanislav Binički, a stotinak metara dalje, u broju 43, 22. juna 1941. godine, povodom napada Nemačke na Sovjetski savez, sastao se Politbiro centralnog komiteta KPJ. Ovde su živeli i Momčilo Nastasijević i Mir-Jam.