Serđo Leone – čovek koji je do savršenstva uzdigao kadar, rez, svetlo

Rođen u porodici umetnika, otac Vićenco reditelj, majka Edvidž glumica, Serđo Leone rano upoznaje tehnologiju pokretnih slika, da bi inovacijama do savršenstva uzdigao kadar, rez, svetlo. Antologijske su scene u dolarskoj trilogiji kojom je rođen kultni žanr špageti vensterna, zbog kojih je Leoneu odao priznanje i Džon Ford.

Publika se odmah zaljubila u Leonovog antiheroja, bezimenog stranca u maestralnom izvođenju Klinta Istvuda kao protagoniste Novog sveta sa moralnim vrednostima u tragovima i stalnoj potrazi za novcem.

U svim ostvarenjima Leone je duboko utkao svoj kulturni identitet. Gojin Don Kihot je matrica za groteskno u filmu Dobar, loš, zao, kao i Gojina kompozicija dramatičnog nasilnog realizma. Zbog De Kirika Serđo je postao sin nadrealizma u filmu Za šaku dolara, da bi jedna od rafinisanih Degaovih balerina neočekivano zaigrala u maestralnom Bilo jednom u Americi.

„Jedna od najznačajnijih Leonovih lekcija, koja danas nedostaje, je razmišljati grandiozno. Po njemu je na platnu sve trebalo da bude razonoda, zabava do ekstremnih granica. On je bio čovek instinkta, čulnosti, ironije. U svemu što ga je okružavalo nalazio je životne sokove, ideje, strasti za oživljavanje svojih vizija, da bi oslikao svet“, naglašava Đorđo Ko, direktor Kuće filmske umetnosti.

Kod Leonea su slike i mimika – govor. Reči su skupe, mora da se puca. Zato scenu kao glavni protagonista ispunjava muzika maestralnog Enia Morikonea.

Publici je po prvi put predstavljen materijal kako su snimljeni određeni zvučni efekti. Izložbu zatvara projekat „Lenjingrad“, neostvareni Leoneov film o patriotskom ratu, nažalost, smrt je bila brža.

Postavka podseća da je prikazujući realnost isključivo posredstvom mašte, film Serđa Leonea bio popularan i autorski, italijanski i američki, komedija i tragedija, jedno od ta dva ili u stilu Serđa Leonea, jednom rečju, magičan.