Teško je utvrditi kada je sagrađen, a jedan je od naših najlepših manastira

Glavna manastirska crkva svete Trojice građena je u tipičnoj Raškoj školi. Fasada je urađena u romanskom stilu od sige, a živopis crkve predstavlja pravo remek delo.

Freske su oslikavali najbolji majstori vizantijskog stila, koje je kralj Uroš doveo iz Carigrada. Najpozantnija freska je Uspenje svete Bogorodice, koja se nalazi na zapadnom zidu crkve na površini od 40 metara kvadratnih.

Osim porodice Nemanjić, zidovi Sopoćana čuvaju i druge ikone i freske, među kojima su scene iz Hristovog života, kao i veliki liturgijski praznici.

Upravo zbog svih umetničkih, kulturoloških i istorijskih karakteristika, manastir Sopoćani se nalazi na UNESKO-voj listi zaštićenih spomenika kulture. Nije poznato kada je manastir izgrađen, ali se pretpostavlja da je to bilo u drugoj polovini trinaestog veka.

Tačan datum izgradnje teško je utvrditi, s obzirom da je u sedamnaestom veku pretrpeo velika oštećenja od strane Turaka, a prva ozbiljnija rekonstrukcija manastira izvršena je početkom dvadesetog veka.

U crkvi Svete Trojice čuvaju se mošti kralja Uroš Prvog, ali i deo moštiju svetih Kozme i Damjana, koji su preneti sa Kosova u Sopoćane.

Manastir Sopoćani nalazi se na oko sedamnaest kilometara od Novog Pazara, na izvorištu srpske srednjevekovne države Nemanjić i pripada Eparhiji raško-prizrenskoj Srpske pravoslavne crkve.

Značaj manastira Sopoćani i njegovog ktitora kralja Uroša Prvog jeste i u tome što je on zajedno sa svojom suprugom Jelenom Anžujskom uveo mnoge savremene, zapadnjačke inovacije u tadašnju srednjevekovnu Srbiju.