Pokojnici se mrdaju dugo nakon smrti

Istraživači australijskog centra za dekompozicione procese došli su do tog zaključka koristeći specijalne kamere koje beleže materijal tokom dužeg perioda (time-lapse) da bi snimili dekompoziciju tela.

Već 17 meseci kamere prave fotografije na svakih 30 minuta celog dana, ali ne i noći.

Tokom čitavog tog perioda tela su nastavila da se pomeraju.

„Utvrdili smo da se ruke pomeraju toliko da ukoliko su na početku bile pripijene uz telo pokojnika, kasnije su odmaknute primetno“, objasnila je Alison Vilson sa Univerziteta Centralnog Kvinslenda.

Nešto post mortem pomeranja se očekuje tokom početnog stadijuma dekompozicionog procesa, objašnjava Vilsonova, ali činjenica da se to nastavilo tokom čitavog perioda je veoma iznenađujuća.

„Verujemo da se pomeranje može objasniti dekompozicijom jer se telo mumificira i ligamenti se isušuju“, navodi Vilsonova dodajući da to može biti izuzetno korisno kod nerazjašnjenih ubistava, to jest slučajeva smrti. 

Štaviše, otkriće bi moglo da promeni način na koji naučnici analiziraju i tumače ono što su zatekli na mestu zločina, naročito kada je telo ubijenog pronađeno nakon nekog vremena. 

Do sada bi, ukoliko ne postoje dokazi da je telo pomerano, bilo da su to učinile životinje ili čovek, forenzički stručnjaci polazili od pretpostavke da je zatečen položaj tela, položaj u vreme smrti. 

Budući da je ovo prvo istraživanje u kojem je korišćen tajm-leps metod za istraživanje dekompozicije ljudskih ostataka, to je i prvi dokaz da pretpostavka o poziciji tela u vreme smrti nije nužno tačna.

Studija o otkriću da su „tela živahnija" nego što se mislilo tek treba da bude objavljena, ali se sažetak već može naći na sajtu Forensic Science International: Synergy.