Ježevi ‒ čudne bodljikave loptice

Postoji petnaest vrsta ježeva, naseljavaju Evropu, Aziju i Afriku i delove Novog Zelanda. Pošto su divlje životinje, zabranjeno je da se drže kao kućni ljubimci u mnogim delovima sveta, među kojima su brojne države Sjedinjenih Država.

Najstariji poznati član porodice ježeva živeo je pre pedeset osam miliona godina. Najmanji ježevi pod imenom Silvacola akare, živeli su pre pedeset dva miliona godina u kišnoj šumi u severnoj Britanskoj Kolumbiji. Bili su dugi tek oko pet centimetara.

Današnji ježevi su u proseku veliki od oko 15 do oko 40 cm, u zavisnosti od vrste.

Na prosečnom odraslom ježu ima negde između 5 000 i 7 000 bodlji. Nisu otrovne niti opasne i čvrsto su prikačene za telo ježa. Koriste ih u odbrambene svrhe. Kada osete pretnju, uvlače se u lopticu, čime postaju kugla okružena bodljama. U „loptastom položaju" ježevi takođe i spavaju.

Ježevi žive četiri do sedam godina u prirodi, što je relativno dugo za životinje njihove veličine.

Te simpatične životinje se čudno ponašaju kada prvi put naiđu na neki predmet ili hranu. Deo nepoznatog predmeta ili hrane ližu sve dok se ne oformi grudvica od pljuvačke. Potom tom smesom prelaze preko svog tela. Niko nije sasvim siguran zašto to rade.

U zavisnosti od vrste, ženke ježeva nose mlade od 35 do 58 dana. Na svet obično donose pet do šest mladunaca a kod manjih vrsta i tri do četiri.

Ježevi uglavnom vode usamljenički život a druže se samo za vreme parenja. U nekim društvima predstavljaju poseban specijalitet, a jedno vreme se u Londonu proizvodio i čips „sa ukusom ježa". Na sreću, u pitanju je bila veštačka aroma, a proizvod nije zaživeo na tržištu.

Priredila: Maja Stojanović