Mali vranac jezdi Adom

Mali vranac pripada familiji kormorana. Dostiže veličinu od 50 centimetara a sreće se u vodenim staništima. Nastanjuje slivove velikih reka i jezera, hranu traži na barama, ribnjacima, mrtvajama i sličnim staništima.

Gnezdi se kolonijalno u trsci i na drveću. Živi samostalno ili u grupama, a može se prilagoditi i prisustvu ljudi. Često deli stanište sa čapljama i kašikarama.

Rasprostranjenje vrste je ograničeno na Panonsku niziju, slatkovodna staništa istočnog jadranskog priobalja, Balkana, Male Azije, Mesopotamije, Kaspijskog, Aralskog i Crnomorskog sliva.

Ornitolog Zavoda za zaštitu životne sredine Srbije Miloš Radaković kaže za RTS da su najznačajnija staništa malog vranca u delti Dunava, a bliže Srbiji ‒ na Skadarskom jezeru, gde je prisutan veliki broj gnezdećih parova: „Staništa malog vranca u Srbiji su uglavnom u Vojvodini i u Negotinskoj Krajini. Tokom zime postoje dodatna kretanja i oni se mogu videti na svim većim vodenim površinama, čak i južno od Save i Dunava", objašnjava Radaković.

Prema poslednjim informacijama, U Srbiji se, u nekoliko kolonija, gnezdi između 900 i 1 600 parova malog vranca.

Brojanjem tih ptica na Savi, u Beogradu, u decembru 2016. godine izbrojano je 3 700 jedinki, što je gotovo upola manje od početka brojanja 2006-2007. godine, kada je izbrojano blizu 7 000 jedinki. Jedan od ugrožavajućih faktora je most na Adi, naveo je Radaković.

U centru Beograda, na Savi, populacija malog vranca ostaje i tokom zime, a kako je reč o urbanom području ‒ vrlo je teško sprovesti mere zaštite. Isušivanje terena takođe narušava stanište tih ptica.

Mali vranac je zaštićena vrsta u Srbiji a nalazi se i na brojnim međunarodnim dokumentima koji se odnose na zaštitu vrsta i staništa.